Esposende - Viana do Castelo
De eerste uren slingeren door vriendelijke dorpen met vriendelijke mensen. Elke 'Bom dia' tovert een glimlach op elk gezicht. Hier vind je nog de bakker aan huis, de toeterende visboer, ... voor wat oudere mensen is het een gedroomde oplossing. De winkel om de hoek, de buurtwinkel, je ziet het gelukkig bij ons terug komen.
We hebben het niet verwacht maar we stappen nadien volledig in een natuur landschap. Het lijken de Ardennen wel maar dan met veel eucalyptussen tussen. De oceaan is ver weg vandaag. En dan heel onverwacht, 2 pelgrims uit Oost-Vlaanderen. Ze zijn ongewild op deze camino terecht gekomen want zouden via Barcelos stappen. Maar ze vinden dit ook ok en zijn zeer enthousiast. Het laatste stuk brengt ons naar Viana do Castelo via een 563 meter lange brug over de rio Lima, in 1878 gebouwd en ontworpen door Eiffel.
Het Convento do Carmo heet ons welkom.
ondertitel
Mijn blogtitel is er 1 zonder veel poespas en met een alleszeggende ondertitel.
adriën, een naam waar ik trots op ben, naam van mijn meter, mijn 'peteke', mijn bomma, een bijzondere vrouw met een bijzonder leven.
Pelgrim voor het leven, zo voel ik me. Zoals in het lied 'Onderweg' van Willem Vermandere. (zie tekst elders)
... en met een mening. Hier wil ik wat kwijt, wat me bezig houdt, wat me treft. Gewoon zonder pretentie, ik duim voor heel wat inspiratie.
Eerdere blogs (zie lijst elders) brachten iets of iemand in de picture en maakten essentieel deel uit van mijn pelgrimservaring. Deze keer niks van dat alles.
De acties 'Compostela For Kenia', 'Kom op tegen kanker', 'Broederlijk delen', 'Ziekenzorg', het was het allemaal meer dan waard. Ik lees ze graag terug al zou ik niet alles nog hetzelfde schrijven.
De acties 'Compostela For Kenia', 'Kom op tegen kanker', 'Broederlijk delen', 'Ziekenzorg', het was het allemaal meer dan waard. Ik lees ze graag terug al zou ik niet alles nog hetzelfde schrijven.
Buen Camino!
... tot slot
... tot slot
Deze Caminho Português da Costa was een voltreffer. Méér, ik wil hem bij leven en welzijn eens overdoen en herbeleven.
Vandaag is het nog een relatief weinig gekende tocht. Daar zal zeker verandering in komen volgende jaren, samen met pijlen en albergue's. De kust lijn is schitterend en een foutloze gps.
Heb genoten van de zuivere oceaanlucht, de bergen rechts, de golven links.
Portugezen zijn een bijzonder aimabel, vriendelijk volk. Een jonge spotter aan de luchthaven die ons 'Bon Caminho' zwaait, de juffrouw van de receptie in Vila Praia de Ancora die zich uitvoerig excuseert dat ze de kamer echt niet lager kan verkopen aan pelgrims, de meid van de pastoor in Viana do Castelo die zich de benen onder haar lijf loopt voor de sleutel van het kastje waar de stempels liggen, de jonge kelner in Vila Nova de Cerveira die ons met veel verhaal bedankt met een stevige handdruk, de boer in Esposende die me uitlegt waarvoor het zeewier moet dienen. Enkele lieve mensen die door mijn hoofd flitsen.
Miste toch wel de sfeer die verbonden is aan Camino. Medepelgrims zijn toch echt welgekomen. TE druk is niet goed, TE kalm evenmin. Maar ja, dat is eigen aan het leven zeker.
... veel dank, muchas gratias, muito obrigado
op de eerste plaats aan lezers van deze blog. Hopelijk gaf het weer wat deze tocht voor mij betekende. Dank aan mijn stapmaatje Paul, voor de vele ogenblikken samen aan tafel, in de albergue, onderweg, voor het derde jaar op rij. "We hebben nog steeds geen ruzie gemaakt." grapt hij tegen collega's.
... en 'last but not least' het thuisfront, mijn schatje voor wie ik het best kado ben. Wederzijdse kado's.
van harte,
Dag maatje, het lijkt me een mooie en rustige weg daar in Portugal. Ik loop hier tegenwoordig nogal te watertanden met al die berichten van op de camino. Dagelijks Lucie aan de telefoon en jou verhalen daar nog bij. Voor Lucie was het deze week echter wel een lijdensweg. Soigneer jezelf, vermijd blaren want je hebt je privé verpleegster niet me deze keer :) maar vooral buen camino en geniet van elk moment !
BeantwoordenVerwijderenDie privé verpleegster zou me vandaag goed van pas komen. Altijd weer dat kleinste teentje aan mijn linker voet. Toch is het echt genieten hier.
BeantwoordenVerwijderen